Waarom ik niet meer leef zoals ‘het hoort’

Van overprikkeld naar aanwezig, vanuit zachtheid en zelfliefde

Er komt een moment dat je jezelf afvraagt:

Wanneer ben ik eigenlijk gaan leven zoals het hoort in plaats van zoals het klopt voor mij?

Weken die overvol zijn.

Weekenden die nog drukker aanvoelen dan werkdagen.

Een lichaam dat pas durft te ontspannen als je op vakantie gaat… en dan juist ziek wordt.

Ik ken dat.

Ik heb het zelf ook gedaan.

En ik weet: het is niet omdat je niet weet wat goed voor je is

maar omdat je bent gaan geloven dat het zo hoort.

✦ Het is de wereld waarin we leven….

Een wereld waarin het normaal is geworden .

• kinderen hele dagen in overvolle klassen zitten

• daarna door naar de BSO

• en dan thuiskomen in een huis vol prikkels

• uitgeput op de bank ploffen, geen energie meer om te koken, laat staan te voelen of een mooi gesprek

✦ “Ik heb er gewoon geen zin meer in…”

Dat hoor ik zo vaak om me heen. In gesprekken met vrouwen. In mijn salon.

“Ik heb er geen tijd en geen zin meer in… om te koken, om een goed gesprek te voeren. Ik ben gewoon moe.”

Niet moe van het lichaam.

Maar moe van een hoofd dat áltijd aanstaat.

En als er dan eindelijk even een moment van rust is, dan vullen we het vaak op met Netflix, social media of ‘even een filmpje kijken om te ontspannen’.

Maar wat we vergeten, is dat je hersenen dan nog steeds volop prikkels verwerken.

 Ook tijdens het scrollen of kijken blijft je brein actief.

Je zenuwstelsel krijgt géén echte pauze.

We denken dat het ontspanning is,

maar het is vaak alleen maar verdoving.

Echte rust… is iets anders.

Het is stilte. Adem. Aanwezig zijn in je lijf.

En juist dat, zijn we verleerd.

✦ Wat doet een overprikkeld systeem met je?

Als je nooit écht stilvalt, gebeurt er dit:

• Je lichaam leeft in een constante staat van alertheid

• Je zenuwstelsel schakelt niet meer terug naar rust

• Je hoofd blijft aanstaan, zelfs als je slaapt

• Je voelt je gespannen, gehaast, overbelast

• Je kunt niet meer voelen wat je nodig hebt, omdat je het contact met je lijf verliest

En dat is wat ik zo vaak zie in mijn salon.

✦ In de behandelstoel zie ik het keer op keer

Klanten die denken dat ze ontspannen zijn, maar zodra ze stil liggen, merk je:

Ze zakken niet. Ze blijven in het hoofd.

Ze weten niet hoe ze moeten zakken in het lichaam.

En als ze het wél ervaren… willen ze er soms direct weer uit.

Waarom?

Omdat het lichaam een plek is waar je jezelf tegenkomt.

Je gevoelens. Je onverwerkte indrukken. Je waarheid.

En dat voelt soms spannender dan maar weer doorgaan op automatische piloot.

✦ Maar wat is dat eigenlijk… voelen in je lichaam?

Veel vrouwen in mijn stoel zeggen het eerlijk:

“Ik weet eigenlijk niet zo goed wat dat betekent… voelen in mijn lichaam.”

En dat begrijp ik. Want we zijn het verleerd.

We zijn zo gewend geraakt aan denken over wat we voelen, dat we niet meer voelen wat we voelen.

Maar je lichaam spreekt. Elke dag.

Via ademhaling, spanning, kriebels, vermoeidheid, druk op je borst, een brok in je keel, onrust in je buik.

Dat ís voelen.

Zonder oordeel. Zonder analyse.

Voelen is vertragen.

Het is toestaan dat je lichaam je iets vertelt,

zonder dat je het meteen hoeft op te lossen of te verklaren.

✦ Hoe zak je weer terug in je lijf?

-Ga zitten of liggen, leg een hand op je hart en een op je onderbuik.

-Sluit je ogen en adem rustig in en uit.

-Stel jezelf één vraag:

“Wat voel ik nu, onder alles wat ik denk?”

Voel zonder dat het ‘iets moet worden’. Alleen aanwezig zijn is genoeg.

En ja, dat kan ongemakkelijk voelen.

Juist omdat het stil is. Juist omdat je dan thuiskomt.

✦ Kunnen we nog gewoon… niets doen?

Die vraag stel ik mezelf vaak.

Kunnen we nog gewoon zitten, zonder iets te hoeven?

Zonder scherm. Zonder input. Zonder doel?

Want als we stil worden, gebeurt er iets magisch.

Dan zakt ons systeem.

Dan komen we uit het hoofd, in het lijf.

Uit de controle, in de overgave.

Uit de haast, in het hart.

💫 Daar begint de her-innering.

Niet in méér doen, maar in durven niets te doen.

Gewoon zijn. Voelen. Zíjn.

✦ Ik weet hoe dat voelt

Ik heb ook tijden geleefd waarin mijn weekenden overvol waren.

Meerdere verjaardagen. Uitjes. Alles in het teken van “leuk zijn voor een ander”.

Maar op zondagavond zat ik leeg op de bank.

En vroeg ik me oprecht af:

“Waar was ik eigenlijk dit weekend?”

Ik was fysiek aanwezig, ja.

Maar innerlijk? Leeg.

Mijn energie? Versnipperd.

Mijn systeem? In overdrive.

Tot ik voelde:

Dit is niet de moeder, vrouw of ondernemer die ik wil zijn.

✦ Ik begon anders te kiezen

Niet rigoureus.

Maar wél bewust.

• Eén verjaardag per weekend. Niet drie.

•Mijn agenda leeg houden waar het kan.

•Mijn werkdagen starten om 10:00 zodat ik mijn ochtend rustig kan openen, met aandacht voor mijn huis, mijn energie, mijn gezin.

•Stoppen met werken op mijn lange dagen om 17:00 zodat er ruimte is voor een gezonde maaltijd, verbinding aan tafel, rust in huis.

Mensen vonden daar wat van. Sommigen nog steeds.

Maar dat is oké.

Want elke “nee” die ik nu geef aan een ander,

is een dieper “ja” naar mezelf.

Mijn salon is niet alleen een plek voor klanten om op te laden het is ook de plek waar ík zelf mag ontwikkelen, groeien en zijn wie ik werkelijk ben.

Daarom begin ik niet om 08:30 zoals “iedereen”.

Waarom niet?

Omdat ik mijn ochtenden heilig heb verklaard.

Vroeger bracht ik mijn kinderen zelf naar school. Mama die ze uitzwaait dat waren (en zijn) die kleine momenten die voor mij alles betekenen. Nu zijn ze ouder en fietsen ze zelf…

Maar nog steeds voelt het voor mij als iets waardevols om erbij te zijn.

Om aanwezig te zijn in het ritme van mijn gezin.

Niet gehaast. Niet opgejaagd.

Maar in zachtheid. In verbinding.

En daarom begin ik mijn werkdagen later zodat ik niet alleen míjn energie bewaak, maar ook het fundament leg voor een dag die klopt.

✦ Zelfliefde is geen luxe. Het is noodzakelijk.

We zijn zo gewend geraakt aan pleasen,

aan voldoen, aan meedoen,

dat we onszelf ergens onderweg zijn kwijtgeraakt.

Maar niemand anders gaat jou op de eerste plek zetten.

Dat mag jij doen.

Want als jij op nummer 1 staat:

• stroomt je energie weer

• komt je zenuwstelsel tot rust

• ontstaat er ruimte voor creatie, zachtheid en helderheid

✦ Kunnen we nog stil zijn?

Dat is een vraag die ik mezelf vaak stel.

Kunnen we nog gewoon niets doen?

Niet vullen. Niet scrollen. Niet verdoven.

Want als het stil wordt…

Dan komt er ruimte om te voelen.

Om te luisteren.

Om jezelf te her-inneren.

En dát is waar heling begint.

Niet in méér doen, maar in minder moeten.

Niet in controle, maar in overgave.

Durf je weer te voelen. ??

✦ 5 kleine keuzes die een wereld van verschil maken

1. Plan stilte in

   
   

   Een ochtend zonder telefoon, afspraken of verplichtingen. Laat je systeem landen.

   
   

2. Voel in je lichaam, niet in je hoofd

   
   

   Stel jezelf 1x per dag de vraag: “Wat voel ik nú in mijn lijf?”

   
   

   Niet: “wat denk ik dat ik voel?” – maar echt: voel.

   
   

3. Kies bewust waar je ‘ja’ tegen zegt

   
   

   Niet alles wat kan, hoeft. Kies wat voedt – niet wat verwacht wordt.

   
   

4. Maak van opladen van jezelf een afspraak

   
   

   Net zo serieus als je werk. Zet het in je agenda. Bescherm het.

   
   

5. Herinner jezelf dagelijks: ik mag het anders doen

   
   

   Zeg het hardop. Schrijf het op. Laat het zakken. Elke dag weer.

✦ Jij mag kiezen

Je hoeft niet te wachten tot je lichaam zegt: “Ik kan niet meer.”

Je hoeft niet te wachten tot vakantie om adem te halen.

Je mag nu beginnen.

Zacht. Eerlijk. In verbinding.

💛 Herinner jezelf.

Niet aan wat moet.

Maar aan wat klopt.

Ben je geïnspireerd of wil jij je verhaal delen stuur me een DM via insta

Liefs Dolores