Kom thuis bij jezelf / leven in het hier en nu waarom is dit zo moeilijk ?

Kom thuis bij jezelf: leven in het hier en nu

Hoe vaak ben je écht hier, in het moment? Niet met je hoofd bij wat straks moet gebeuren, of bij wat gisteren niet helemaal goed ging, maar simpelweg aanwezig in het nu. We leven in een wereld die ons voortdurend voortstuwt. Er is altijd wel iets dat vraagt om onze aandacht, altijd een volgende stap, een volgend doel.

En toch, het leven zelf is nooit daar. Het is hier. Het is nu.

Misschien herken je het: je bent bezig met je dag, maar ondertussen speelt er van alles in je hoofd. De ene gedachte volgt de andere op, een onrustige stroom die je ongemerkt meesleept. Voor je het weet, is de dag voorbij, en voelt het alsof je nauwelijks echt hebt geleefd.

Waar was je eigenlijk?

Hoe vaak geef je jezelf de ruimte om stil te staan, diep adem te halen en gewoon te zijn?

De rijkdom van kleine momenten

Het leven is geen lijstje dat je kunt afvinken. Het bestaat uit kleine, vaak onopgemerkte momenten. Het zachte licht van de ochtendzon. Het warme geluid van een lach. Het voelen van je voeten op de grond. Het zijn die momenten die ons voeden, die ons herinneren aan wie we werkelijk zijn.

En toch, hoe vaak nemen we daar nog de tijd voor? Wanneer we moe zijn of overweldigd, zoeken we vaak rust in afleiding. Even scrollen op social media, een serie aanzetten, of bezig blijven om maar niets te hoeven voelen. Maar in die afleiding raken we juist verder weg van onszelf. Het lijkt alsof we ontspannen, maar ons hoofd blijft vol. Al die prikkels houden ons in beweging, terwijl echte rust juist ontstaat in stilte, in leegte.

Stel je eens voor hoe het zou voelen om even helemaal niets te hoeven. Om gewoon te zitten, zonder iets te doen. Om naar buiten te kijken en de wereld zijn gang te laten gaan. Dat is geen verspilling van tijd dat is thuiskomen bij jezelf.

Je gevoelens als kompas

Het is niet alleen onze afleiding die ons weghoudt van onszelf. Soms vermijden we ook wat we vanbinnen voelen. Verdriet, boosheid, frustratie, onzekerheid het kan ongemakkelijk zijn om dat te laten bestaan. Maar gevoelens willen je iets vertellen. Ze wijzen je de weg.

Misschien voel je boosheid omdat er een grens is overschreden. Misschien voel je onrust omdat je iets te lang hebt weggeduwd wat belangrijk voor je is. Misschien voel je verdriet omdat je een verbinding mist, met iemand anders of met jezelf. Wat het ook is, je gevoelens zijn geen probleem dat opgelost moet worden. Ze zijn een uitnodiging om te luisteren.

Natuurlijk betekent dat niet dat je in je emoties hoeft te verdrinken. Het is niet de bedoeling dat boosheid je overneemt, of dat verdriet je helemaal meesleept. Maar je kunt wel bij jezelf blijven terwijl je voelt. Je kunt leren om zacht te zijn voor jezelf, juist wanneer het moeilijk is.

Liefdevol naar binnen keren:

Een oefening

Wil je jezelf wat ruimte geven om stil te staan bij wat je voelt?

Probeer deze oefening eens.

Het is een moment van liefdevolle aandacht voor jezelf.

1. Zoek een plek waar je even alleen kunt zijn. Dit kan thuis zijn, buiten in de natuur, of op een fijne plek waar je je veilig voelt.

2. Ga zitten of liggen, sluit je ogen en adem rustig in door je neus en uit door je mond. Laat je ademhaling langzaam dieper worden.

3. Oordeel niet wees lief voor jezelf en stel deze vragen in zachtheid.

• Wat voel ik nu? 

Misschien is er spanning, of juist ontspanning. Misschien voel je iets kleins, of juist iets groots. Alles is goed zoals het is.

• Wat ligt er onder dat gevoel? 

Stel jezelf nieuwsgierig vragen, alsof je een goede vriend bent.

Wat raakt me?

Wat heb ik nodig?

Wat probeer ik misschien te vermijden?

• Wat kan ik mezelf nu geven? 

Misschien is dat een moment van stilte, een wandeling, een knuffel, of een zacht woord tegen jezelf.

Laat alles er zijn, zonder oordeel. Je hoeft niets te veranderen, niets op te lossen. Alleen maar te luisteren en aanwezig te zijn bij jezelf.

De magie van verveling en dromen

Kun je je herinneren hoe je als kind urenlang naar de wolken kon kijken? Hoe je lag in het gras, luisterend naar het geritsel van de bladeren in de bomen? Of hoe je buiten speelde, zonder plan of doel, gewoon omdat het fijn was? Verveling voelde niet ongemakkelijk. Het was een bron van vrijheid, van eindeloze fantasie.

Toen ik kind was, was dat mijn wereld. Hutten bouwen, in bomen klimmen, door weilanden fietsen buiten zijn was alles. En in die momenten van niets hoeven, gebeurde er zoveel. Ik keek naar de natuur, naar de beestjes en bloemen, en voelde hoe de tijd even stil leek te staan. Dat zorgeloze gevoel van helemaal opgaan in het moment is iets dat ik nu steeds vaker terugzoek.

Verveling is geen verspilling van tijd. Het is een pauze voor je brein, een ruimte waarin creativiteit en rust kunnen ontstaan. Wanneer je jezelf toestaat om even niets te doen, reset je je hoofd en je hart. Het is een geschenk dat je jezelf kunt geven, vooral in een wereld die altijd doorraast.

Terug naar jezelf

Ik begon deze blog met de vraag: hoe blijf je bij jezelf? Voor mij is dat de kern van alles. Het leven hoeft niet perfect te zijn, en ik hoef dat ook niet te zijn. Ik voel ook boosheid, verdriet, onzekerheid en vreugde en alles daartussenin.

Ben echt geen robot ..Maar ik weet dat mijn kracht ligt in één simpel, maar krachtig iets: mezelf zijn.

Het heeft me tijd gekost om dat echt te voelen. Om te beseffen dat ik niet alles hoef te weten, niet overal aan hoef te voldoen, niet altijd “in controle” hoef te zijn. Mijn superkracht is juist dat ik mezelf durf te zijn met alles wat daarbij hoort. Het moment dat ik volledig eerlijk ben met mezelf en durf te luisteren naar mijn gevoel, ontstaat er vrijheid. Vrijheid om te kiezen, vrijheid om lief te zijn voor mezelf, vrijheid om even stil te staan.

Misschien herken je dit wel: dat je soms bang bent wat anderen van je vinden, of dat je niet genoeg bent. Maar weet je? Jij bent al genoeg. Als je stopt met rennen, stoppen die verwachtingen ook. Het enige wat echt telt, is hoe jij je voelt niet morgen, niet gisteren, maar nu.

Dus ik nodig je uit: kom thuis bij jezelf. Je hoeft niets te veranderen, niets te bewijzen. Gun jezelf de tijd en de ruimte om stil te staan, om te ademen, om simpelweg te zijn. Jouw superkracht is precies dat: jezelf zijn. En daar ligt alles.

Dank je wel voor het lezen van mijn blog, ik zou het enorm waarderen als je een reactie achter laat of deelt voor meer bereik voor iedereen .

Liefs,

Dolores